- okryć się
- сов.1) прикры́ться, накры́ться2) покры́ться
okryć się się potem — покры́ться по́том
•Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
okryć się
Смотреть что такое "okryć się" в других словарях:
okryć się żałobą — {{/stl 13}}{{stl 7}} zasmucić się, pogrążyć się w żalu, opłakiwać kogoś lub coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po czyjejś śmierci cały kraj okrył się żałobą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okryć się sławą — {{/stl 13}}{{stl 7}} dokonać bohaterskich czynów; zasłużyć na podziw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nasze wojska okryły się sławą podczas ostatniej wojny. Rycerz powrócił do zamku okryty sławą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okrywać się – okryć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okrywać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}żołnierz okrył się płaszczem. Dziewczyna okryła się szalem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
zapłonić się — dk VIa, zapłonić sięnię się, zapłonić sięnisz się, zapłonić siępłoń się, zapłonić sięnił się książk. «okryć się rumieńcem, zaczerwienić się, zarumienić się» Zapłonił się jak panna … Słownik języka polskiego
zapłonić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zapłonić sięnię się, zapłonić sięni się, zapłonić siępłoń się {{/stl 8}}{{stl 7}} oblać się, okryć się rumieńcem; zarumienić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłonić się ze wstydu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okładać się — I – obłożyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} kładąc coś na siebie, dookoła siebie, przykryć, okryć, otoczyć się tym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okładać się poduszkami. Dzieci obłożyły się na dywanie zabawkami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kir — m IV, D. u, Ms. kirze; lm M. y «czarny materiał symbolizujący żałobę; strój żałobny» Żałobne kiry. Okryć trumnę, zwłoki kirem. Okna przysłonięte kirem. ◊ książk. Okryć się kirem «przywdziać żałobę; pogrążyć się w żałobie, w żalu» ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
wstyd — m IV, D. u, Ms. wstydydzie; zwykle blm «przykre, upokarzające uczucie spowodowane świadomością niewłaściwego, złego, hańbiącego postępowania (własnego lub czyjegoś), niewłaściwych słów, świadomością własnych lub czyichś braków, błędów itp.,… … Słownik języka polskiego
ciepło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. ciepłople, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} temperatura pośrednia między gorącem a zimnem, umiarkowane gorąco; też: wrażenie towarzyszące doświadczaniu takiej temperatury :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powlec — dk XI, powlecwlokę (powlecwlekę), powlecwleczesz, powlecwlecz, powlecwlókł (powlecwlekł), powlecwlokła (powlecwlekła), powlecwlekli, powlecwleczony, powlecwlókłszy (powlecwlekłszy) powlekać ndk I, powlecam, powlecasz, powlecają, powlecaj,… … Słownik języka polskiego
